Osoby, która skończyły 50 lat i nie mają pracy, są zdane na samych siebie, a wszelka kierowana do nich pomoc ze strony państwa jest nieskuteczna. Taki obraz wyłania się z raportu sporządzonego przez Najwyższą Izbę Kontroli (NIK).

NIK prześwietlił Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz wybrane 24 powiatowe urzędy pracy pod kątem realizacji programów aktywizacji zawodowej dla starszych osób. Wyniki kontroli są druzgocące. Okazuje się, ż większość programów skierowanych do tej grupy wiekowej jest krótkotrwała i bezcelowa, gdyż nie pomaga w trwałym wyjściu z bezrobocia.

Kontrola wykazała, że nagminne jest zjawisko wykorzystywania osób po 50-tce jako dodatkowej, obniżającej koszty pracy siły roboczej i ich zwalniania w momencie, gdy ma dojść do przedłużenia z nimi umowy wraz z utratą związanych z ich zatrudnieniem ulg. Co więcej, urzędy pracy są bezradne i nie mają żadnych instrumentów prawnych, by zapobiegać takim przypadkom. Dodatkowo wskaźniki efektywności zatrudnienia podawane przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej są zbyt optymistyczne zdaniem NIK i nie obrazują realnej skali problemu.

Przy tak niepokojących statystykach (osoby powyżej 50. roku to 1/5 ogółu bezrobotnych) jest to kolejny sygnał o niskiej wydajności pomocy publicznej dla osób bezrobotnych.